εφωμαλίαν

ἐφωμαλίαν και ἐφ' ὡμαλίαν (Α)

επίρρ. πάπ. περίπου, σχεδόν, κατά μέσον όρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. από τη φράση ἐφ' ὡμαλίαν. Η λ. ὡμαλία «μέσος όρος» προήλθε κατ' απόσπασιν από σύνθ. τού τύπου αν-ωμαλία (< αν-ώμαλος)].